Μια μέρα, ένώ ό πατήρ
Ευστάθιος Παπαγεωργίου, ήταν εφημέριος στο Κυριακό της Νέας Σκήτης, συνέβηκε το
ακόλουθο γεγονός. Κατά την συνήθεια, όταν τελείται Θεία Λειτουργία, πρώτος στον
ναό μεταβαίνει ό εφημέριος και χτυπά μία μικρή καμπάνα, τήν καλούμενη «καμπάνα
τα ό Δικαίου». Όταν ακούσει τον ήχο της καμπάνας ό Δίκαιος της Σκήτης, πηγαίνει
να ανοίξει τον ναό. Πρώτος εισέρχεται στον ναό ό εφημέριος και τον άκολουθεί ό
Δίκαιος, ένώ στήν συνέχεια προσέρχονται οι Πατέρες. Οι αγιορείτικες εκκλησίες
έχουν μεγάλες και βαριές πόρτες, πού ανοίγουν με μεγάλα κλειδιά.
Ό Πατήρ Ευστάθιος
μετέβηκε στο Κυριακό και χτύπησε τήν καμπάνα. Ό Δίκαιος έφτασε στήν Εκκλησία, αλλά
δεν είδε τον Πατέρα Ευστάθιος. Υπέθεσε
πώς κάπου θά πήγε και περιμένοντάς τον, άνοιξε τήν πόρτα τα» ναού,
περιστρέφοντας πρός τούτο δύο φορές το κλειδί. Σάν μπήκε μέσα, είδε τον παπά
Εύστάθιο πού φορούσε το Πετραχήλι, να προσεύχεται ένώπιον της θαυματουργής
εικόνας της Παναγίας Γλυκοφιλούσας, πού ύπάρχει στήν Νέα Σκήτη. Πρός στιγμή, ό
Δίκαιος τρόμαξε. Όταν συνήλθε, ρώτησε τον Γέροντα πώς μπήκε στον ναό αφού ήταν
κατάκλειστος. Ό Γέρων Ευστάθιος τού εξήγησε ότι ή πόρτα ήταν ανοικτή, σέ βαθμό
πού έβλεπε ολόκληρο το έσωτερικό τού ναού. Ό Δίκαιος κατάλαβε πώς βρισκόταν μπροστά
σ’ ένα άνθρωπο πού είχε παρρησία ένώπιον του Μεγαλοδύναμου Θεού.
Από το βιβλίο
«Κύπριον Πατερικόν του Άθωνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου