Ό Άγιος Βησσαρίων γεννήθηκε στην Πόρτα Παναγιά
Τρικάλων το 1490, ήτοι λίγα χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από
τους Τούρκους. Αν και οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες, γαλουχήθηκε και ανατράφηκε
από τους ευλαβείς γονείς του με' τά ιερά νάματα της αγίας πίστης μας και τά
ιδεώδη τού Γένους μας σ’ ένα γεμάτο θεοσέβεια οικογενειακό περιβάλλον.
Από την νεανική του ηλικία διακρινόταν για την
ευφυΐα και τη σύνεση του αλλά και για την ευθύτητα του χαρακτήρος του, την αγνότητα
και σωφροσύνη του, την ταπεινοφροσύνη και τη βαθειά πίστη του, την απέραντη
αγάπη του.
Νεότατος γίνεται μοναχός και χειροτονείται
διαδοχικά διάκονος και πρεσβύτερος. Το 1517 εκλέγεται επίσκοπος Ελάσσονος και το
1521 αναλαμβάνει την διοίκηση της επισκοπής Σταγών. Το 1527 αναβιβάζεται στο
θρόνο της Μητροπόλεως Λαρίσης και ακτινοβολεί με την αγιότητα της ζωής του και την
καταπληκτική αγαθοεργό δράσι του, ενώ συγχρόνως υπομένει με θαυμαστή ανεξικακία
συκοφαντίες και σκληρές δοκιμασίες στις όποιες έλαμψε «ως χρυσός εν
χωνευτηρίω».
Το περίφημο μοναστήρι του Δουσίκου, οι γέφυρες του
Κοράκου στόν Αχελώο, του Πορταΐκοΰ και της Σαρακίνας στον Πηνειό και πλήθος
άλλων κοινωφελών έργων, που έγιναν με αφάνταστες δυσκολίες στα ζοφερά χρόνια της
τουρκοκρατίας, αποδεικνύουν την πολλήν του Αγάπη προς τον Θεόν και την ανύσταχτο
μέριμνά του για τον πονεμένο λαό του.
Στις 15 Σεπτεμβρίου 1540 παρέδωκε την άγίαν ψυχήν
του εις χείρας Θεού, υμνούμενος από τότε ώς 'Άγιος και θαυματουργός. Ή εύωδιάζουσα
Τίμια Κάρα Του φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Του.
Απολυτίκιο του Αγίου Βησσαρίωνος Ηχος δ'
Της Πύλης το βλάστημα, της Θεσσαλίας φωστήρ, της
Τρίκκης το σέμνωμα και τών θαυμάτων πηγή έδείχθης τρισόλβιε•
πάσαν δοκιμασίαν εν Χριστώ υπομείνας, δόξη
ήγλαϊσμένος σύν Άγγέλοις άγάλλη.
Άγιε Βησσαρίων πανάριστε, πρέσβευε Χριστώ Τώ Θεώ
σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου