Χαίροις ευλογημένη η γή, η τήν θεόβλαστον τώ κόσμω ανθήσασα, η νόμω αδιαλείπτως, εμμελετώσα Θεού, καί τήν χάριν πάσιν υπογράψασα, δεσμά τής στειρώσεως η φυγούσα τώ τόκω σου, καί τώ θανάτω, τήν φθοράν ανταμείψασα, καί πρός ένθεον, μεταστάσα λαμπρότητα, Άννα θεομακάριστε, Προμήτορ Χριστού τού Θεού, η φωτοφόρον λυχνίαν, τήν Θεοτόκον κυήισασα, μεθ' ής εκδυσώπει, ταίς ψυχαίς ημών δοθήναι τό μέγα έλεος.
Σοφίας Σολομώντος τό Ανάγνωσμα
(Κεφ. 4, 7-15)
Δίκαιος, εάν φθάση τελευτήσαι, εν αναπαύσει έσται. Γήρας γάρ τίμιον ού τό πολυχρόνιον, ουδέ αριθμώ ετών μεμέτρηται. Πολιά δέ εστι φρόνησις ανθρώποις, καί ηλικία γήρως βίος ακηλίδωτος. Ευάρεστος Θεώ γενόμενoς, ηγαπήθη, καί ζών μεταξύ αμαρτωλών, μετετέθη. Ηρπάγη, μή κακία αλλάξη σύνεσιν αυτού, ή δόλος απατήση ψυχήν αυτού, βασκανία γάρ φαυλότητος αμαυροί τά καλά, καί ρεμβασμός επιθυμίας μεταλλεύει νούν άκακον. Τελειωθείς εν ολίγω, επλήρωσε χρόνους μακρούς, αρεστή γάρ ήν Κυρίω η ψυχή αυτού, διά τούτο έσπευσεν εκ μέσου πονηρίας. Οι δέ λαοί ιδόντες καί μή νοήσαντες, μηδέ θέντες επί διανοία τό τοιούτον, ότι χάρις καί έλεος εν τοίς οσίοις αυτού, καί επισκοπή εν τοίς εκλεκτοίς αυτού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου