Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Η ΑΓΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ. Στώμεν καλώς· στώμεν μετά φόβου· πρόσχωμεν την αγίαν Αναφοράν Εν ειρήνη προσφέρειν.





Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου, πρόσχωμεν, την αγίαν αναφοράν, εν ειρήνη προσφέρειν.

ΧΟΡΟΣ

Έλεον ειρήνης, θυσίαν αινέσεως.

ΙΕΡΕΥΣ

Ο Ιερεύς λαμβάνει το ριπίδιον, ριπίζει τα άγια λέγων:

Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και του Πατρός και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος είη μετά πάντων υμών.

Και βλέπων προς τον λαόν, ευλογεί αυτόν.

ΧΟΡΟΣ

Και μετά του πνεύματός σου.

Ο Ιερεύς υψών τας χείρας του εκφωνεί

ΙΕΡΕΥΣ

Άνω σχώμεν τας καρδίας.

ΧΟΡΟΣ

Έχομεν προς τον Κύριον.

Και βλέπων προς την εικόνα του Χριστού λέγει

Ευχαριστήσωμεν τω Κυρίω.

ΧΟΡΟΣ

Άξιον και δίκαιον εστί.

Ο Ιερεύς απάρχεται της αγίας Αναφοράς

ΙΕΡΕΥΣ

Άξιον και δίκαιον σε υμνείν, σε ευλογείν, σε αινείν, σοι ευχαριστείν, σε προσκυνείν εν παντί τόπω της δεσποτείας σου. Συ γαρ ει Θεός ανέκφραστος, απερινόητος, αόρατος, ακατάληπτος, αεί ων, ωσαύτως ων, συ και ο μονογενής σου Υιός, και το Πνεύμα σου το Άγιον. Συ εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγες, και παραπεσόντας ανέστησας πάλιν και ουκ απέστης πάντα ποιών, έως ημάς εις τον ουρανόν ανήγαγες, και την βασιλείαν σου, εχαρίσω την μέλλουσαν. Υπέρ τούτων απάντων ευχαριστούμέν σοι, και τω μονογενεί σου Υιώ και τω Πνεύματί σου τω Αγίω. Υπέρ πάντων, ων ίσμεν, και ων ουκ ίσμεν, των φανερών και αφανών ευεργεσιών, των εις ημάς γεγενημένων. Ευχαριστούμεν σοι και υπέρ της λειτουργίας ταύτης, ην εκ των χειρών ημών δέξασθαι καταξίωσας, καίτοι σοι παρεστήκασι χιλιάδες Αρχαγγέλων και μυριάδες Αγγέλων, τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ, εξαπτέρυγα, πολυόμματα, μετάρσια, πτερωτά,

Τον επινίκιον ύμνον άδοντα, βοώντα, κεκραγότα, και λέγοντα,

ΧΟΡΟΣ

Άγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαβαώθ, Πλήρης, ο ουρανός και η γη της δόξης σου. Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου. Ωσαννά ο εν τοις υψίστοις.

Ο Διάκονος αίρων τον Αστερίσκον εκ του Αμνού, ποιεί Σταυρού τύπον επάνω του Δισκαρίου και αποσπογγίζει ελαφρώς τα άκρα αυτού επί του Ειλητού. Είτα ασπάζεται αυτόν ο Ιερεύς και ο Διάκονος, όστις θέτει τούτον επάνω του δεδιπλωμένου Αέρος. Και όταν πληρωθει τοΆγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαβαώθ, ο Ιερεύς συνεχίζει:

Μετά τούτων και ημείς των μακαρίων δυνάμεων, Δέσποτα φιλάνθρωπε, βοώμεν και λέγομεν, Άγιος ει και πανάγιος, συ και ο μονογενής σου Υιός και το Πνεύμα σου το Άγιον. Άγιος ει και πανάγιος και μεγαλοπρεπής η δόξα σου, Ος τον κόσμον σου ούτως ηγάπησας, ώστε τον Υιόν σου τον μονογενή δούναι, ίνα πας ο πιστεύων

εις αυτόν μη απόλυται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον. Ός ελθών και πάσαν την υπέρ ημών οικονομίαν πληρώσας, τη νυκτί, η παρεδίδοτο, μάλλον δε εαυτόν παρεδίδου υπέρ της του κόσμου ζωής, λαβών άρτον εν ταις αγίαις αυτού και αχράντοις και αμωμήτοις χερσίν, ευχαριστήσας και ευλογήσας, αγιάσας, κλάσας, έδωκε τοις αγίοις αυτού Μαθηταίς και Αποστόλοις, ειπών·

Λάβετε, φάγετε, τούτο μου εστί το Σώμα, το υπέρ υμών κλώμενον εις άφεσιν αμαρτιών.

ΧΟΡΟΣ: Αμήν.

Ο Διάκονος απτόμενος του ιδίου Οραρίου δείκνυσι και αυτός, συν τω Ιερεί, τον άγιον Δίσκον. Επίσης και το Ποτήριον όταν είπη ο Ιερεύς:

Ομοίως και το ποτήριον μετά το δειπνήσαι, λέγων·

Πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο εστί το Αίμα μου, το της Καινής Διαθήκης, το υπέρ ημών και πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών.

ΧΟΡΟΣ: Αμήν.

Ο Ιερεύς κλινόμενος την κεφαλήν λέγει την ευχήν ταύτην

Μεμνημένοι τοίνυν της σωτηρίου ταύτης εντολής, και πάντων των υπέρ ημών γεγενημένων, του σταυρού, του τάφου, της τριημέρου αναστάσεως, της εις ουρανούς αναβάσεως, της εκ δεξιών καθέδρας, της δευτέρας και ενδόξου πάλιν παρουσίας.

Τα Σα εκ των Σων, σοι προσφέρομεν κατά πάντα, και δια πάντα.

Όταν λέγει ο Ιερεύς «Τα Σα εκ των Σων» ο Διάκονος υψώνει τα άγια σταυροειδώς, υψών το άγιον Δισκάριον δια της δεξιάς και το άγιον Ποτήριον δια της αριστεράς.

ΧΟΡΟΣ

Σε υμνούμεν, σε ευλογούμεν, σοι ευχαριστούμεν, Κύριε, και δεόμεθά σου, ο Θεός ημών.

ΙΕΡΕΥΣ

Έτι προσφέρομέν σοι την λογικήν ταύτην και αναίμακτον λατρείαν, και παρακαλούμεν σε και δεόμεθα, και ικετεύομεν. Κατάπεμψον το Πνεύμα σου το Άγιον εφ’ ημάς, και επί τα προκείμενα δώρα ταύτα.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Ευλόγησον, Δέσποτα, τον άγιον Άρτον.

Και ευλογών ο Ιερεύς το άγιον Άρτον λέγει:

Και ποίησον τον μεν άρτον τούτον, τίμιον Σώμα του Χριστού σου.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Αμήν. Ευλόγησον, Δέσποτα, τον άγιον Ποτήριον.

Και ευλογών ο Ιερεύς επάνω του αγίου Ποτηρίου λέγει:

Το δε εν τω ποτηρίω τούτω, τίμιον Αίμα του Χριστού σου.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Αμήν. Ευλόγησον, Δέσποτα, αμφότερα τα Άγια.

Και ευλογών ο Ιερεύς αμφότερα τα Άγια λέγει:

Μεταβαλών τω Πνεύματί σου τω Αγίω.

ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Αμήν. Αμήν. Αμήν.

ΙΕΡΕΥΣ

Ώστε γενέσθαι τοις μεταλαμβάνουσιν εις νήψιν ψυχής, εις άφεσιν αμαρτιών, εις κοινωνίαν του Αγίου σου Πνεύματος, εις Βασιλείας ουρανών πλήρωμα, εις παρρησίαν την προς σε, μη εις κρίμα η εις κατάκριμα.

Έτι προσφέρομέν σοι την λογικήν ταύτην λατρείαν υπέρ των εν πίστει αναπαυσαμένων Προπατόρων, Πατέρων, Πατριαρχών, Προφητών, Αποστόλων, Κηρύκων, Ευαγγελιστών, Μαρτύρων, Ομολογητών, Εγκρατευτών, Διδασκάλων, και παντός πνεύματος δικαίου εν πίστει τετελειωμένου.

Και λαβών το θυμιατήριον, θυμιά τα Άγια τρις επί τρίτον λέγων εκφώνως

Εξαιρέτως της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας.

Ο Διάκονος λαβών το θυμιατήριον και ίσταται εις το πίσω μέρος της αγίας Τραπέζης, μνημονεύει καθ' εαυτού ων αν βούληται ζώντων τε και τεθνεώτων.


Δεν υπάρχουν σχόλια: